از كوفی عنان (دبیر كل سابق سازمان ملل و برنده صلح نوبل) پرسیدند: بهترین خاطره ی شما از دوران تحصیل چه بود؟
او جواب داد: «روزی معلم علوم ما وارد كلاس شد و برگه ی سفید رنگی را به تخته سیاه چسباند. در وسط آن لكهای با جوهر سیاه نمایان بود.»
معلم از شاگردان پرسید: «بچه ها در این برگه چه می بیند؟»
همه جواب دادند: «یك لكه سیاه آقا.»
معلم با چهره ای اندیشمندانه لحظاتی در مقابل تخته كلاس راه رفت و سپس با دست خود به اطراف لكه سیاه اشاره كرد و گفت: «بچه های عزیز چرا این
همه سفیدی اطراف لكه سیاه را ندیدید؟»
كوفی عنان می گوید: «از آن روز تلاش كردم اول سفیدی (خوبیها، نكات مثبت، روشنایی ها و…) را بنگرم.»
شما هم سعی كنید از این به بعد تواناییهای خودتان رابیشتر ببینید. پررنگ كردن نقاط ضعفتان ،باعث میشود كه خودتان را دست كم بگیرید. وقتی' باورت
نسبت به خودت ازبین برودآن وقت دیگراراده انجام كارهای سخت را نداری و در وجود خودت نمی بینی كه بتوانی چیزی راكه می خواهی به دست بیاوری و قصه ی تلخ باختن از اینجا آغاز میشود...
نظرات شما عزیزان: